Uyuyana Kadar / S. J. Watson | Kitap Yorumu
04:14
Kitap Adı: Uyuyana Kadar
Yazarı: S. J. Watson
Sayfa Sayısı: 376
Yayınevi: Doğan Kitap
Puanım: 4,5/5
Goodreads Puanı: 3,87/5
Arka Kapak:
Anıların sana kim olduğunu söyler.
Ya her akşam uyuduğunda anıların kayboluyorsa?
Adını, kimliğini, geçmişini, hatta sevdiğin insanları, hepsini
bir gecede unutuyorsan,
Ve güvendiğin tek insan sana gerçeğin tamamını anlatmıyorsa...
Christine'in hayatına hoş geldin...
Kesinlikle şimdiye dek okuduğum en iyi ilk roman. -Tess Gerritsen-
Uyuyana Kadar müthiş, sarsıcı bir roman. İnsanı derin, karanlık ve rahatsız edici sulara çekiyor. Bir yandan kimlik ve belleğin anlamı üzerine karmaşık sorulara değinirken, bir yandan da eğlendiriyor. -Los Angeles Times-
Ya her akşam uyuduğunda anıların kayboluyorsa?
Adını, kimliğini, geçmişini, hatta sevdiğin insanları, hepsini
bir gecede unutuyorsan,
Ve güvendiğin tek insan sana gerçeğin tamamını anlatmıyorsa...
Christine'in hayatına hoş geldin...
Kesinlikle şimdiye dek okuduğum en iyi ilk roman. -Tess Gerritsen-
Uyuyana Kadar müthiş, sarsıcı bir roman. İnsanı derin, karanlık ve rahatsız edici sulara çekiyor. Bir yandan kimlik ve belleğin anlamı üzerine karmaşık sorulara değinirken, bir yandan da eğlendiriyor. -Los Angeles Times-
Benim için asla mutlu sonlar olmayacak, bunu biliyorum. Ama önemli değil.
Önemli değil.
🍁
Gerilim kitaplarında çok gerileceğimi bilirim, ama yine de gece vakti okumaktan da çekinmem... Ama bu kitabın ilk yarısı hep okula gidiş-dönüş tramvay yolculuklarımda okundu -diğer yarısını gece okudum. Tramvayda okurken olaylar karşısında nasıl tepkisiz kalabildim hâlâ düşününce bi', ben de şaşırıyorum kendime.
Kitap daha çok gizem barındırıyordu içinde. Kim kime yalan söylüyor, söylüyorsa sebebi ne diye diye heyecanla okudum kitabı. Ama şunu da söylemeden geçmeyeyim, o bir şeyleri ben tahmin ediyordum kitabın başından beri. Çünkü bir durumun olduğu belliydi. Kitabın sonları çok güzeldi, aşırı heyecanlıydı. Yani Christine'in korkması gereken yerde onun yerine ben korkup, endişe depoladım. Çok değil, ama kitapta gerildiğimi de belirteyim. Peki, o sona nasıl bir anlam yüklemeliydik acaba? Ben hâlâ orada kalakaldım, yine de içim büyük bir umutla dolu Christine için, o yüzden güzel şeyler hayâl ediyorum. Christine'i okurken, empati kurmadan da yapamadım. Her gün anılarımın kaybolması demek, o kadar korkunç görünüyor ki göze... İnanılmaz derecede sarsıcı bir etki oluşturuyor düşündüğümde dahi bu durumu. Ve bununla baş edebiliyor olması, günlüğünü her seferinde, her yeni bir günde doktorunun uyarısıyla sakladığı yerden çıkarıp yeni baştan üşenmeden okumaya girişmesi, ardından o gününü yazması... Bana kalırsa hayranlık uyandırıcı bir durum. Bu hastalıkla yaşayan birçok insan varken, insan şükretmekten kendini alamıyor. Böyle bir sorunumuz yok çok şükür ki... Düşünemiyorum bile, uyuyup uyandığımda elimde bana kalan anılardan bir hiç olmasını... Korkunç bir duygu.
Kitap, kurgu, karakterler çok başarılıydı kitapta. Kurguya zaten diyecek lafım yok. Çok güzeldi! Gerilim kitaplarını okumaya pek yanaşamıyorum, korkarım duygusuyla, ama ne zaman okumaya başlasam enlerimden biri olup çıkıyorlar. Bu kitap da keza öyleydi. Okumanız için tavsiyemdir.
0 yorum