İpek ve Bakır / Tomris Uyar | Kitap Yorumu
04:15
Kitap Adı: İpek ve Bakır
Yazarı: Tomris Uyar
Sayfa Sayısı: 96
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
Puanım: 4/5
Goodreads Puanı: 3,83/5
Arka Kapak:
Ayrıntıların usta yazarı Tomris Uyar bütün yapıtlarıyla Yapı Kredi Yayınları'nda... Türk edebiyatında, duyarlılığı ve farklı yaklaşım biçimiyle kendine özgü bir yer edinen Tomris Uyar'ın, 1965-1970 yılları arasında yazdığı on yedi öyküden oluşan İpek ve Bakır adlı ilk kitabı Yapı Kredi Yayınları'nca yayımlandı. Kitaptaki öyküleri yıllar sonra yeniden okuduğunda o günlerin Tomris Uyar'ına, "Sürekli alabora olarak kötü şaşırtmacalar veren bir dil ortamında, bir kültürsüzlük kargaşasında yaşayacağını, toplumun sancılarına bir yurttaş kimliğiyle asla kayıtsız kalamayacağın için bireysel fantezilerinde bile toplumsal gerçeklikten kaçmayacağını, bu yüzden yazar-kanatlarını yeterince kullanamayacağını ve bundan da asla pişmanlık duymayacağını nerden biliyordun? Kırılganlığı ve soyluluğu simgeleyen 'ipek'e artık uzakken; inandığın dayanıklı ve kullanışlı estetiği simgeleyen 'bakır'ların çoğunu elden çıkarmışken?" diye soran yazar, bir bakıma öyküsüyle de sürekli bir hesaplaşma içinde olduğunun altını çiziyor. Öykülerinde bir çocuğun yalın dünyasına, ihtiyar bir kadının yalnızlığına, evde kalmış bir kızın kırgınlığına, gösterişli düğünlere şiirsel bir dille sokulmasının altında yatan nedense hep aynı: Kimsenin "İpek"ten ve "Bakır"dan yoksun kalmamasını sağlamak...
- Sen çay seversin, diyorum. İki şeker, değil mi?
- Nasıl hatırlıyorsun? diye şaşırıyor. Pes doğrusu!
Hatırlamak değil, diyorum, başka bir şey. Unutmamak belki, diye ekliyorum usulca.
🍁
Tomris Uyar'ın Yaza Yolculuk kitabıyla bu kitabını kütüphanede gördüğüm gibi kapmıştım ve açıkça söylemek gerekirse, Yaza Yolculuk kitabından neden bilmiyorum daha umutluydum. Belki nedeni, ismini daha çok duymamdan kaynaklı olabilir. Ama hiçbir şey düşündüğüm gibi gitmedi ve ben İpek ve Bakır kitabını daha çok beğenerek okudum. Daha çok içime sindi yazılanlar. Şu bir gerçek ki, Tomris Uyar'ın dili ciddi anlamda anlaşılmaz bir hâl alıyor bende. Çok farklı bir anlatım tarzı, bakış açısı var. Alışık olmayan ben, okudukça alışacakmışım gibi geliyor. Farklı farklı hikâyeler var içinde, ama ilk okumaya başladığımda birbiriyle bağlantılı olduğunu düşünerek okuyordum, sonra olay tamamen başka olaylara sapınca ben de şaşırdım. Ama ardından fark ettim ki, hepsi birbirinden farklı. Açıkçası benim bu düşünceye düşmemdeki sebep hikâyelerin tam bir bitişi olmaması, yani ben düzgün bir bitiş beklerken orta yerinde bırakıp bir başka hikâyeye geçiş yapılması oldu. Yine de dediğim gibi Yaza Yolculuk kitabından daha çok beğendim Tomris Uyar'ın bu kitabını. İçindeki hikâyeleri beğenerek okudum, hele birkaç okuduğum hikâyeyi çok sevdim. Bence Tomris Uyar'ın dilini merak ediyorsanız, bu kitap güzel bir başlangıç olabilir.
0 yorum