Bıçak Sırtı / Michelle Hodkin | Kitap Yorumu
02:55
Kitap Adı: Bıçak Sırtı ( Mara Dyer #2)
Yazarı: Michelle Hodkin
Sayfa Sayısı: 488
Yayınevi: Pegasus Yayınları
Puanım: 5/5
Goodreads Puanı: 4,3/5
Arka Kapak:
Mara Dyer bir zamanlar geçmişinden kaçabileceğini sanıyordu. Ama kaçamayacaktı. Sorunları kendi kafasında yarattığını düşünüyordu. Ama yanılıyordu. Yaşadığı onca şeyden sonra, sevdiği çocuğun artık sır saklayamayacağına inanıyordu. Ama aldanıyordu. Gerçekler ortaya çıkmaya ve seçimler ölümcül sonuçlar doğurmaya başladığında Mara bu karmaşadan aklını yitirmeden çıkmayı başarabilecek mi?
"Çok gürültülü olmalı."
"Öyle zaten," dedi Noah. "Ama ben bunu kapatmayı öğrendim, bu sayede ben özellikle birine odaklanmadığım sürece tüm o gürültü sadece arka planda kalıyor." Gülümsedi. "Ben," dedi parmağını kolumda gezdirerek, "seni dinlemeyi tercih ediyorum."
"Benim sesim nasıl?" diye sordum istediğimden daha hevesli bir şekilde.
Bir süre vereceği cevabı düşündü. "Ahenksiz," dedi sonra.
"Yani?"
Uzun bir sessizlik daha. "Dengesiz."
Hımm.
Noah başını iki yana salladı. "Düşündüğün gibi değil," dedi dudaklarına bir gülümseme gölgesi düşerken. "Şimdi müzikte ahenkli notalar varış noktasıdır. Dingindir. Hiç gerginlik yoktur," diye açıklamaya çalıştı. "Çoğu pop şarkısı ahenklidir, zaten bu yüzden büyük kitlelere hitap ederler. Akılda kalıcı bir yapıları vardır ama hepsi özünde aynıdır. Sıkıcıdır. Oysa ahenksiz aralıklarda bir gerilim vardır," dedi gözlerime bakarak. "Ne yöne gideceklerini tahmin edemezsin. Bu da bazı insanları huzursuz eder, kızdırır çünkü anlamazlar ve insanlar anlamadıkları şeylerden nefret ederler. Öte yandan anlayanlar bunu büyüleyici bulur." Elini yüzüme koydu. "Güzel." Baş parmağı dudaklarımda geziniyordu. "Senin gibi." ☆
Bıçak Sırtı'nı en az birinci kitabı kadar sevdim ben. Bir yerde öyle bir sinirlendim ki, Mara'nın düştüğü bir durumdu, kitabı kapatıp fırlattım. Ciddiyim, fırlattım. 😂 Dedim en son artık Mara yine başa döndü. Ama gerçekten sinir oldum o bir yerde. 😣 Spoiler olmasını istemediğimden susuyorum, ama ikinci kitap çok heyecanlıydı. Kitaptaki bu hız eksilmek bilmedi. Heyecan doruklardaydı. Yazar bu konuda ne yapması gerektiğini öyle iyi biliyor ki, ustalaşmış bana kalırsa. Okuyucuyu nereden vuracağını ya da nereden çekeceğini çok çok iyi biliyor Michelle. Birkaç sayfaya kadar Noah nerde? oldum tabii ki. Sonunda ise bittiği gibi ben de bittim. Böyle bir son olamaz yani. Kitap çok güzel ilerliyor. Yazarın yazım tarzına, karakterlerine, kurgusuna, kurgunun işleyişine, konusuna... Kitaba hayran kalmamak elde değil yani. Geç olsun güç olmasın hesabı, iyi ki okumaya başladım diyorum bu seriyi. 😄
0 yorum