Kitap bana teyzemden hediye, o yüzden yeri de ayrı bir kitap oldu benim için, ama gerçekten bu kadar beğenebileceğimi de düşünmüyordum açıkçası. Teyzem bana kitabı çok övmüştü, bu nedenle de içimde bir merak duygusu oluşmadı değil elbette. Sonra bir başlayayım dedim ki, son sayfasına gelivermiş oldum. Kitap içeriği açısından çok zengin bir kitap. Bir de benim bu kitapta en çok sevdiğim şey yazarın anılarından, yaşanmışlıklarından da örnekler vermesiydi. Çok etkileyici bölümler vardı ki, şaşırmaktan kendimi alamadım. Hele de bir market anısı var ki, o anısından gerçekten çok etkilendim. Her işin aksine gidiyorsa bölümü de çok güzeldi, ki bunu ben eğer bir şeyi yapacağım derken yanına "inşallah" ya da "Allah izin verirse" ifadelerini eklemezsem o iş gerçekten de olmaz, bir aksilik illa ki baş gösterir. Örnekleri de çok güzeldi o bölümün. Gerçi her başlığın altında öyle güzel, öyle tam rayında örnekler verilmiş ki etkilenmemek elde değil. 

Hayatın niceliklerinden yola çıkarak çok değerli bölümlerle sunulmuş bir kitap gerçekten. Bölümlerini okurken her biri ayrı ayrı etkiler oluşturdu üzerimde. Yazarın çoğu yerde kattığı düşünceleri, eleştirileri, özeleştirileri bana çok samimi geldi. Samimi bir üslup ile bize kelimelerini aktarışı da gerçekten ilgi çekiciydi. Ben Muhammed Bozdağ'ın yanlış hatırlamıyorsam daha önce Düşün ve Başar kitabını okumuştum. Şimdi bu kitabını okuyunca yeniden okusam mı diye düşünmedim değil. Herkese tavsiye edebileceğim bir kitapla tanışmış olmaktan mutlu oldum gerçekten. Okuyun, okutturun bu kitabı.