Bu kitap, bu seri benim için öyle anlamlar içeriyor ki... Ve gerçekten çok ayrı bir yerde içimde.
Ömer karakteri ise, onun gibi birini daha önce hiç okumadım. Ama bu kitapta Merve'nin yazdıklarıyla öyle bir karakter tanıdım ki, geldi ve yüreğime kondu. Zira izin almasına gerek dahi yoktu, çünkü zaten o kapı ona daima açık olacaktı. Dualarımızın değiştiği dahi oldu, kızlarla aramızda, "Ömer gibi biri, amin!" söyleyişlerimiz kulaklarımda çınlıyor hâlâ. Aklıma şimdi birden, bölüm gelmesi için sabırsız bekleyişlerim geldi. Bölüm bekleyişlerimizin olduğu vakitler gerçekten güzeldi. Ve şimdi elimde tuttuğum son kitabıyla seriye, Ömer'e, Betül'e, Fatma Teyze'ye, Hatice Teyze'ye, Kutay'a, Kübra'ya, Emre'ye ve her birine veda etmemiz gerektiği söyleniyor. Ama ben buna inanmıyorum. Elbet seri bitmiş olabilir, ama hâlâ Ömer bir yerlerde Betül'üyle yaşamakta. Bizim ise kimseyi öyle kolay kolay almayacağımız kalbimize kurulmuşlar.